Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2015

ΑΥΓΗ ON LINE

http://www.avgi.gr/
Αναρτήθηκε από στις

Παρασκευή 19 Ιουλίου 2013

ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ON LINE

http://heltios-newspapers.blogspot.gr/

Newspapers

Πολιτικός Τύπος:

Τοπικός Τύπος:

Αναρτήθηκε από στις

Σάββατο 6 Ιουλίου 2013

Δαμιανού Βασιλειάδη

Έθνος - κράτος και ταξική πάλη
Υπάρχει αριστερή «πατριωτική» οπτική που διαφοροποιείται από την εθνικιστική ιδεολογία;[1]

Του Δαμιανού Βασιλειάδη, εκπαιδευτικού, συγγραφέα
                                                                                      Αθήνα, 6.7.2013

Για όποιον είναι εξοικειωμένος με τα μυστικά της γλώσσας δεν χρειάζεται πολύ προσπάθεια για να καταλάβει ότι η λέξη πατριωτική μπήκε σκοπίμως σε εισαγωγικά από τον αρθογράφο, γιατί ο ίδιος εκ προοιμίου αρνείται ότι υπάρχει η έννοια πατρίδα και πατριωτισμός. Ο πατριωτισμός, κατά την άποψή του, ταυτίζεται απόλυτα με την έννοια του εθνικισμού.[2] Δηλαδή πατριωτισμός = εθνικισμός. Γι’ αυτό και ο όρος «πατριωτισμός» μπαίνει σε εισαγωγικά.
Αυτό καταμαρτυρεί ο τίτλος και αυτό επιβεβαιώνεται από μια άλλη τοποθέτηση που κάνει ο Χρήστος Λιάσκος που λέει τα εξής: «Πραγματικά, δεν υπάρχει τρόπος να δούμε τα πράγματα από αριστερή οπτική γωνία, παρά μόνο με την προϋπόθεση πως μεροληπτούμε, πως προσανατολιζόμαστε δηλαδή με βάση το ταξικό κριτήριο. Τι σημαίνει όμως αυτό; Το κυριότερο είναι πως δεν κάνουμε πολιτική με όρους εθνικού ακροατηρίου, πως δεν υποκύπτουμε δηλαδή, στην ιδέα πως υπάρχουν υποθέσεις υπέρτερες αυτής του ταξικού αγώνα και της, μέσω αυτού, κοινωνικής απελευθέρωσης. Εκεί που ο αντίπαλος εμμένει στο αρραγές, το όμαιμο και το κοινό συμφέρον, εμείς βλέπουμε ασυμφιλίωτες αντιπαλότητες». Όλα αυτά σημαίνουν απλά ότι όποιος είναι υπερ της ταξικής πάλης πρέπει υποχρεωτικά να είναι εναντίον του έθνους.
Επειδή και οι απλές έννοιες χρειάζονται για ορισμένους αδαείς αποκρυπτογράφηση θα μεταφράσω αυτά που θέλει να τονίσει ο αρθρογράφος, ταυτίζοντας τα λεγόμενά του με αυτά που είχε πει ένας από τους κύριους εκφραστές της εθνομηδενιστικής ιδεολογίας ο Γιάννης Μηλιός, ο οποίος διεκδικεί μαζί με τους ομοϊδεάτες του την ιδεολογική ηγεμονία στον ΣΥΡΙΖΑ -ΕΚΜ και ό οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ είχε ισχυριστεί μαζί με κάποιους άλλους ομοϊδεάτες του ότι  «Οι ‘εμμονές περί έθνους’ είναι εντελώς - μα εντελώς (και δίχως περιστροφές) - ασυμβίβαστες με την μαρξιστική και την εν γένει ταξική θεώρηση της ιστορίας...».[3]
Και μιας και μιλάμε για τον Γιάννη Μηλιό, θα τονίσω ότι τον θεωρώ μαζί με την ομάδα του περιοδικού «Θέσεις», τον κύριο εκφραστή της κυρίαρχης ιδεολογίας του ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ.[4] Για το λόγο αυτό αφήνω τον Χρήστο Λιάσκο στους εθνομηδενιστικούς προβληματισμούς του και επανέρχομαι στην αντιπαράθεσή μου με απόψεις του Γιάννη Μηλιού, που καλό είναι να γίνουν συνείδηση στην κοινή γνώμη και κυρίως στα στελέχη και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ. Η σύγχυση και η παραπληροφόρηση ποτέ δεν κάνει καλό. Το ξεκαθάρισμα των εννοιών αποτελεί πρωταρχικό καθήκον για κάποιον που έχει απαιτήσεις επιστημονικής ακρίβειας. Τουλάχιστον ο Γιάννης Μηλιός, εκτός από το ολίσθημα που κάνει για λόγους ιδεοληψίας ή προπαγάνδας -όπως ισχυρίζομαι εγώ τουλάχιστον - να ταυτίζει κι αυτός αυθαίρετα τον πατριωτισμό με τον εθνικισμό για να τον διαβάλει, χωρίς πειστικά επιχειρήματα, είναι κατά άλλα ειλικρινής στις απόψεις του και δεν τις κρύβει.
Όμως θα πρέπει να τις δούμε και να τις αποκρυπτογραφήσουμε, γιατί για τον πολύ, μη εξοικειωμένο κόσμο σε τέτοιες έννοιες, τα πράγματα δεν είναι απλά και δημιουργούν, πέρα από προθέσεις, σύγχυση.
Σε προηγούμενη ανάλυσή μας για το ίδιο βασικά θέμα είχα διατυπώσει ορισμένες απόψεις του Μηλιού, που μπορεί κανείς να τις βρει στην προηγούμενή μου αντιπαράθεση.[5]
Τώρα θα παραθέσω μερικές απόψεις του Μηλιού που ταυτίζονται απόλυτα με τις απόψεις του κύριου εκπροσώπου της δεξιάς «εκσυγχρονιστικής» ιδεολογίας του Κώστα Σημίτη, που είναι ο πολύς Αντώνης Λιάκος, ο οποίος εκφράζεται για το έθνος με την ίδια απαξιωτική επιχειρηματολογία.
Πραγματικά είναι απορίας άξιο πώς η αστική ιδεολογία του Κώστα Σημίτη και του Γιώργου Παπανδρέου, με κύριο εκπρόσωπο τον ιστορικό Αντώνη Λιάκο και όλους τους αποδομητές ιστορικούς της εθνικής συνείδησης, που διόρισε κατά χιλιάδες ο Κώστας Σημίτης στα ελληνικά Πανεπιστήμια, για να συντελέσουν στην κατάλυση του έθνους - κράτους ταυτίζεται με την ιδεολογία των αριστερών διανοουμένων που διόρισε η αστική τάξη της Ελλάδας στους ιδεολογικούς της μηχανισμούς. Δεν το λέω εγώ αυτό. Το λέει ο ίδιος ο Γιάννης Μηλιός σε ανύποπτο χρόνο. Διαβάστε: «Στη διαδικασία ιδεολογικού μετασχηματισμού που περιγράφουμε πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξε μια μεγάλη μερίδα διανοουμένων στελεχών της παραδοσιακής Αριστεράς, αρχικά της “ανανεωτικής” και στη συνέχεια και της “ορθόδοξης” πτέρυγάς της. Η πρόσβαση (η προσδοκώμενη πρόσβαση) στις ανώτερες θέσεις των κρατικών μηχανισμών (που για πρώτη φορά κατέστη δυνατή για το χώρο αυτό μετά από την μεταπολίτευση και ιδίως μετά την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ το 1981) αποτέλεσε τον μηχανισμό ενσωμάτωσης τους στους κοινούς τόπους της κυρίαρχης ιδεολογίας».[6] Αυτό όμως δεν είναι τίποτε μπροστά στην ομολογία ενός συνεργάτη του στο περιοδικό «Θέσεις» του Μηλιού, για τους διανοούμενους της αριστεράς ως χρήσιμους ηλίθιους της αστικής ιδεολογίας. Είναι αποκαλυπτικός ο λόγος του. Γράφει ο Δημήτρης Μπελαντής: «Με την επικράτηση του Κώστα Σημίτη στην κυβέρνηση, το κυβερνητικό κόμμα και την ελληνική κοινωνία, παρατηρήθηκε ένα καινοφανές πολιτικό φαινόμενο: η μαζική προσχώρηση της αριστερής διανόησης στο στρατόπεδο του Κώστα Σημίτη και του “αριστερού εκσυγχρονισμού”. Τα επιτελεία δεν βομβαρδίστηκαν  - κατά την προσφιλή έκφραση του Μάο - Τσε - Τουνγκ - απ’ τους αριστερούς διανοούμενους, αλλά αλώθηκαν μαζικά απ’ αυτούς. Προέκυψε η συστηματική στελέχωση των υπουργείων μ ‘αριστερούς ειδικούς συμβούλους, ιδίως εκ της ανανεωτικής Αριστεράς, και η δημιουργία ενός αριστερού think tank γύρω από την “εκσυγχρονιστική” κρατική πολιτική.[7] Αυτό που παραθέτω δεν είναι τίποτε σ’ αυτό που λέει πιο κάτω στην ανάλυσή του: «Έχουμε έτσι μία μετατόπιση των αριστερών διανοουμένων απ’ την περιφέρεια του κράτους, από τους ιδεολογικούς μηχανισμούς και από τους θεσμούς οργάνωσης της συναίνεσης και της κοινωνικής αναπαραγωγής, στον σκληρό πυρήνα του κρατικού σχεδιασμού και προγραμματισμού, στην “καρδιά” του κράτους».[8]
Αν νομίζεται ότι αυτά που αποκαλύπτει ο Μπελαντής είναι ανήκουστα για τους αριστερούς διανοούμενους, τότε διαβάστε και την υπόλοιπη κατάθεσή του για να φρίξετε, αν είσαστε αριστεροί και όχι μεταλλαγμένοι: « Η πλειοψηφική τοποθέτηση των αριστερών διανοουμένων ήταν μια τοποθέτηση αποδοχής του κοινωνικού καταμερισμού εργασίας  ως τεχνικής αναγκαιότητας. της θέσης της νέας μικροαστικής τάξης και των διανοουμένων μέσα σ’ αυτόν και ειδικότερα της ανάληψης από αυτούς διευθυντικών ρόλων στην αναπαραγωγή των σχέσεων εξουσίας (ιδεολογική επιβουλή, “επιστημονική” διεύθυνση της εργασιακής διαδικασίας, λειτουργίες διεύθυνσης του κεφαλαίου».[9] Μιλάμε όχι για «χρήσιμους ηλίθιους» της «λειτουργίας διεύθυνσης του κεφαλαίου», αλλά για αριστερούς μεταλλαγμένους της έσχατης παρακμιακής διανόησης που υπηρέτησε (με το αζημίωτο φυσικά) πιστά όλο αυτό το διάστημα της μεταπολίτευσης, τη νεοφιλελεύθερη αστική τάξη και την στρατηγική της. Αυτή την αστική τάξη που υποτίθεται ήθελε να καταπολεμήσει. Δηλαδή, για να μιλήσουμε στα λαϊκά, τους «νταβατζήδες». Γι’ αυτό ή μάλλον και γι’ αυτό πάμε κατά διαβόλου!
Τα λόγια δεν έχουν πια νόημα. Δεν θα μπορούσε κανείς ούτε ως θέατρο του παραλόγου να χαρακτηρίσει κανείς αυτή τη συμπεριφορά.   
Γι’ αυτό μιλάω πολλές φορές για «διανόηση της παρακμής» και «χρήσιμους ηλίθιους» στην υπηρεσία της πανούργας αστικής τάξης (οι περισσότεροι προέρχονται από την «αριστερά) και όσων την στηρίζουν. Η περίπτωση της αποχριστιανοποίησης που επεδίωξε ο Κώστας Σημίτης, κατ’ εντολή του εβραϊκούς λόμπι, είναι ένα μικρό μόνο δείγμα της προσπάθειας κατάλυσης του έθνους - κράτους, που ήθελε να ολοκληρώσει κατ’ εντολή εξωθεσμικών κέντρων (δηλαδή των ΗΠΑ και των «άσπονδων φίλων και συμμάχων μας) και φυσικά ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, ήθελε να δημιουργήσει από την Ελλάδα μια πολυπολιτισμική, πολυφυλετική, πολυεθνική και πολυθρησκευτική χώρα, κυρίως βέβαια ισλαμική και μάλιστα με ανοιχτά σύνορα, δηλαδή με την κατάλυση των εθνικών συνόρων.
Για όποιον δεν το έχει συνειδητοποιήσει: Κατάλυση εθνικών συνόρων σημαίνει κατάλυση της εθνικής ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας ενός έθνους - κράτους. Τι είχε πει ο ανεκδιήγητος Κώστας Σημίτης σε μια τοποθέτησή του; Σας τη θυμίζω, γιατί πολλοί συνήθως έχουν κοντή μνήμη ή απωθούν δυσάρεστα πράγματα στο υποσυνείδητο, γιατί συνήθως έχουν λερωμένη τη φωλιά τους: «Η πολιτική μας είναι να ενισχύσουμε με κάθε τρόπο και με κάθε μέσο την αδιαφορία απέναντι σε εξελίξεις με ιδεολογικό προσανατολισμό, μια χωρίς απήχηση ελληνική χριστιανή παράδοση. Να εμποδίσουμε, να αποτρέψουμε με κάθε κόστος την προσήλωση στην ιδέα του Έθνους και στη χριστιανική παράδοση, που αποδυναμώνει και εγκυμονεί κινδύνους σε μια σύγχρονη παρουσία που πρέπει να έχει η Ελλάδα».[10] «Με κάθε κόστος!» Σε πιάνει φρίκη ή όχι!
Ας θυμηθούμε ( δεν το γράφω. Απλώς ας θυμηθούμε) τι έλεγε και η Ψαρούδα - Μπενάκη για τα εθνικά σύνορα και την εθνική κυριαρχία κατά την ορκωμοσία του «σοσιαλιστή» υποψήφιου προέδρου Κάρολου Παπούλια το 2005 κατά την στιγμή της ορκωμοσίας του; Δεν νομίζω ότι χρειάζεται περισσότερα, για να ισχυριστώ ότι η «μαρξιστική» ιδεολογία που εκφράζει ο Γιάννης Μηλιός ταυτίζεται απόλυτα με την νεοφιλελεύθερη «εκσυγχρονιστική» ιδεολογία της αστικής τάξης, δηλαδή της ελληνικής καπιταλιστικής τάξης.
Η καπιταλιστική τάξη στην Ελλάδα ουδόλως ενδιαφέρεται ως πατριδοκάπηλη ή εθνοκάπηλη για το έθνος - κράτος. Αυτά ίσως γινόντουσαν κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά τη διάρκεια δηλαδή των αποικιοκρατικών πολέμων τότε. Έκτοτε τα πράγματα άλλαξαν. Τα καπιταλιστικά κράτη έχουν ιδρύσει την «διεθνή» του καπιταλισμού, την υπερεθνική τους σύμπραξη, που θέλει να καταλύσει στα πλαίσια της παγκοσμιοποιημένης Νέας Τάξης τα εθνικά σύνορα, για να εφαρμόσει την καταναλωτική κοινωνία παγκόσμια, με βάση τα προτάγματα και την στρατηγική του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.
Δεν πιστεύω να πιστεύει κανείς ότι τα αστικά κόμματα Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ θέλουν να διασώσουν το έθνος - κράτος. Θα ήταν παράλογο! Αλλά πρέπει να προσθέσω: Σ’ αυτήν την κοινωνία του παραλογισμού που ζούμε, όλα μπορεί να είναι «λογικά!».
Πώς να συνέλθει αυτό το έθνος ότι το χτυπούν «θεοί και δαίμονες» από άριστερά και δεξιά;
Μετά απ’ όλα αυτά μπορεί κανείς εύκολα να κατανοήσει αυτό που λέει ο Μηλιός στο άρθρο του με τίτλο: «Έθνος: Ο λαός του αστικού κράτους» ότι το «ζήτημα δεν είναι, επομένως, να διαπιστώσει κανείς ότι το έθνος μπορεί να εκφράζει την αστική κυριαρχία, αλλά ότι το έθνος αποτελεί αναγκαία μορφή της καπιταλιστικής κυριαρχίας».[11] Γιατί της καπιταλιστικής κυριαρχίας και όχι της ανύπαρκτης σοσιαλιστικής κυριαρχίας;
Και ένα τελευταίο από το άρθρο, που υπονοεί πολλά: «Από την πρώτη στιγμή διαμόρφωσής του, το έθνος αποτελεί τον λαό μια αστικής πολιτικής εξουσίας, ενός καπιταλιστικού κράτους. Δεν είναι ο λαός που διαμορφώνει το κράτος του, αλλά η πολιτική - κρατική εξουσία, που σχηματίζει το λαό της».[12]
Είναι η γνωστή θεωρία των αποδομητών του έθνους κράτους ότι το έθνος το δημιουργεί το κράτος της αστικής τάξης και συνεπώς η κατάλυση του κράτους εξαφανίζει και το έθνος της αστικής τάξης.
Ένα μόνο θέλω να πω σαν συμπέρασμα όλων όσων ανέλυσα και όσων παρέλειψα και θα ήθελα να παραθέσω, αλλά δεν έχω χώρο.
Τόσο η αστική ιδεολογία όσο και η  συγκεκριμένη μαρξιστική ερμηνεία του μαρξισμού αυτής της σχολής που εκπροσωπεί ο Μηλιός και οι ομοϊδεάτες του, ταυτίζονται απόλυτα και αδιαχώρητα!
Τα υπόλοιπα (όχι όλα) τα αφήνω στην κρίση σας! Και ο θεός ή ο Μαρξ ας βάλει το χέρι του! Γιατί για μερικούς μερικούς ο Μαρξ είναι θεός! Μη χαμογελάτε, δεν είναι αστείο!


[1] Πρόκειται για ένα ερώτημα που έχει τεθεί από τον Χρήστο Λιάσκο της συντακτικής ομάδας της εφημερίδας Εποχή στο «Εντός Εποχής», της εφημ. «Εποχή», τεύχος 8, 8.7.2007 με τίτλο του άρθρου το επίμαχο θέμα: «Έθνος, πατρίδα, Αριστερά».
[2] Θα μπορούσε με την έννοια αυτή όσοι πιστεύουν και ομνύουν στον πατριωτισμό να θεωρηθούν βασικά Χρυσαυγήτες ή Κρυπτοχρυσαυγήτες, μιας και οι Χρυσαυγήτες δηλώνουν ξεκάθαρα ότι είναι εθνικιστές. Άρα: Πατριώτης = εθνικιστής= Χρυσαυγήτης και ας μην το συνειδητοποιείς! Το ΕΑΜ και η ΕΔΑ επίσης ως πατριωτικά κινήματα (μήπως το αμφιβάλλει κανείς) ήταν στην ουσία εθνικιστικά κινήματα και θα πρέπει να αναθεωρηθεί η άποψη γι’ αυτά. 
[3] Βλ. Σίσσυ Βωβού, μέλος της ΑΚΟΑ, Νάσος Θεοδωρίδης και Γιάννης Μηλιός, μέλη του ΣΥΡΙΖΑ -ΕΚΜ, Εφημερίδα «Εποχή» της ΑΚΟΑ, 23.12.2006.
[4] Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την προσωνυμία ΕΚΜ, δηλαδή Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο, και δεν έβαλε στον τίτλο του τον  όρο «εθνικό», όπως είχε ζητήσει, αν δεν κάνω λάθος, ο Μίκης για να προσχωρήσει στο πολιτικό σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ.
[5] Βλ. την ανάλυσή μου με τίτλο: «Γεωπολιτική πραγματικότητα και ιδεολογικά προτάγματα
Διάλογος και αντίλογος με τον Λουκά Αξελό», 7.6.2013. και την ανάλυση με τίτλο: «Γεωπολιτική πραγματικότητα και ιδεολογικά προτάγματα
Διάλογος και αντίλογος με τον Λουκά Αξελό», 20.6.2013
 [6] Βλ Γιάννης Μηλιός, Ο μαρξισμός ως σύγκρουση τάσεων, εκδ. «Εναλλακτικές εκδόσεις», Αθήνα 1999, σ. 154.
[7] Βλ. Δημήτρης Μπελαντής, «Η στροφή των διανοουμένων: «Για την αδιάκριτη γοητεία του εκσυγχρονισμού στους αριστερούς διανοούμενους», περ. «Θέσεις», τευχ. 59, Απρίλιος - Ιούνιος 1997.
[8] Ό.π.
[9] Ό.π.
[10] Βλ. Κώστα Σημίτης, Εθνικιστικός Λαϊκισμός ή Εθνική Στρατηγική, εκδ. «Γνώση», Αθήνα, 1992, σ. 75.
[11] Βλ. Γιάννης Μηλιός, Έθνος: «Ο λαός του αστικού κράτους», στο Εντός  Εποχής, τεύχ. 8, 8.7.2007, της εφημ. «Εποχή».
[12] Ό.π.
Αναρτήθηκε από στις

Παρασκευή 17 Μαΐου 2013

Ινφογνώμων Πολιτικά:

Αναρτήθηκε από στις

Η. Σταμπολιάδης


Δύο κόσμοι
 Σήμερα υπάρχουν πολλοί που με μεγάλη ευστοχία περιγράφουν τα δεινά που έχει επιφέρει η νεοφιλελεύθερη πολιτική των κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης και αυτά πού ακόμη σχεδιάζει η τρικομματική συμμορία των εκμεταλλευτών του λαού. Συνήθως προτείνουν την αριστερά ως λύση ενάντια στην υποβάθμιση της εργασίας που ωφελεί το κεφάλαιο. Δυστυχώς είναι λάθος να πιστεύει κανείς  ότι η αριστερά αποτελεί λύση στα οικονομικά και πολιτικά προβλήματα της χώρας και υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό.
Καταρχήν τόσο το κεφάλαιο όσο και η αριστερά δεν ενδιαφέρονται για τον Ελληνικό λαό καθόσον και οι δύο είναι εθνομηδενιστές και οπαδοί της εγκαθίδρυσης μίας παγκόσμιας διακυβέρνησης, ο καθένας για δικούς του λόγους.
Το πρόβλημα της οικονομίας είναι η μικρή παραγωγικότητα σε σχέση με τις ανάγκες διαβίωσης που σε ένα νεοφιλελεύθερο σύστημα επιδεινώνεται από τον χρηματοπιστωτικό μηχανισμό που μεθοδευμένα απομυζά  την οποιαδήποτε δημιουργική ικμάδα και δημιουργικότητα του λαού. Χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, την κομματοκρατία, την γραφειοκρατία και τη φασιστική διαχείριση για να  οδηγήσουν τη χώρα, οικειοθελώς ή και εν αγνοία τους, σε πολιτική και οικονομική υποδούλωση στο παγκόσμιο σύστημα διακυβέρνησης.
Μιλάνε για 900.000 θέσεις εργασίας πουν χάθηκαν αλλά δεν λένε τίποτε για τις θέσεις εργασίας που έχουν καταλάβει ξένοι εργάτες, παρανόμως διαβιούντες στην χώρα. Δημιουργούν συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού με μισθούς τριτοκοσμικούς που δεν μπορεί να αποδεχθεί ένας Έλληνας που θέλει να διατηρήσει την στοιχειώδη αξιοπρέπεια διαβίωσης και μεταναστεύει. Στο όνομα μιας επίπλαστης φιλανθρωπίας η αριστερά συνεργάζεται με το κεφάλαιο στην οικονομική εξαθλίωση των Ελλήνων  χάριν της παγκόσμιας ελευθερίας διακίνησης ανθρώπων, κεφαλαίων και εμπορευμάτων, ενάντια σε κάθε μηχανισμό εθνικής προστασίας.  Έχουν αποστερήσει τη χώρα από τη δυνατότητα επιβολής δασμών, προστασίας των συνόρων της  και άσκησης  νομισματικής πολιτικής, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την οικονομική της ανάπτυξη.
Η αριστερά, αν και υπόσχεται  δικαιοσύνη στην διανομή του παραγόμενου πλούτου, στη σύντομη ιστορική πορεία εφαρμογής του κομμουνισμού απέδειξε ότι όχι μόνο δεν το κατόρθωσε αλλά αντιθέτως επιδείνωσε το  πρόβλημα λόγω ενδογενούς ανικανότητας δημιουργίας πλούτου. Τελικά άφησε τον καπιταλισμό  ιδεολογικά κυρίαρχο στο να δημιουργεί πλούτο που καπηλεύονται  ολίγοι εις βάρος των πολλών, που πλέον δεν μπορούν να αντιδράσουν.
Το πρόβλημα είναι η απληστία της ανθρώπινης φύσης που εκδηλώνεται σε ατομικό επίπεδο αλλά και σε ομαδικό με τη μορφή επαγγελματικών συνδικάτων, χρηματοπιστωτικών οργανισμών, ληστρικών ομάδων διεκδίκησης της εξουσίας, ακόμη και  συνασπισμών κρατών, τις γνωστές ιερές και ανίερες συμμαχίες.
Κανένας δεν μιλάει για αυτό διότι στο πίσω μέρος του μυαλού του έχει το πώς θα καρπωθεί μεγαλύτερο μερίδιο εναντιωμένος προς τους αντιπάλους του αλλά ποτέ ενάντια στο σύστημα της ζούγκλας. Οι φοιτητές θέλουν να προάγονται χωρίς να μελετούν και διεκδικούν άπειρες εξεταστικές περιόδους, οι αγρότες ζητούν επιδοτήσεις για προϊόντα που δεν παράγουν, οι “φιλάνθρωποι” επιχειρηματίες εκμεταλλεύονται παράνομους και ανασφάλιστους ξένους εργάτες, οι έμποροι δημιουργούν συνθήκες εκμετάλλευσης της αγοράς, οι δημόσιοι υπάλληλοι  σε εφορίες, πολεοδομίες, νοσοκομεία, υπουργία, το “κυνοβούλιο” ή όπου αλλού,  καπηλεύονται τη θέση τους προς ίδιον συμφέρον εις βάρος του κοινού, οι ανεπάγγελτοι απαιτούν θέσεις εργασίας έναντι της ψήφου τους και όλοι επικαλούνται το σλόγκαν της αριστεράς, που στην Ελλάδα ενσάρκωσαν οι “σοσιαληστές”, αποδέχθηκε η δεξιά, και απαιτεί ικανοποίηση των “δικαιωμάτων” τους εδώ και τώρα χωρίς να αναγνωρίζουν ουδεμία υποχρέωση προς το σύνολο.
Διακρίνουν ότι υπάρχει πόλεμος δύο κόσμων, αλλά δεν είναι αυτός που ισχυρίζονται μεταξύ της αριστεράς και του νεοφιλελευθερισμού, αφού και οι δύο ανήκουν στην ίδια πλευρά. Ο πόλεμος είναι μεταξύ των τέκνων του φωτός και των τέκνων του σκότους. Όπου υπάρχει φως διαλύεται το σκοτάδι και για τον λόγο αυτό, εάν κανείς θέλει να είναι αγωνιστής, ας αφήσει την αριστερά και το κεφάλαιο που στηρίζονται στην νοησιαρχία και ας συνταχθεί με την αλήθεια. Αυτό θα τον φέρει σε δύσκολη θέση και θα τον κάνει εχθρό του κόσμου, όχι διότι ο κόσμος θα έχει κάτι προσωπικό εναντίον του αλλά διότι ο κόσμος  μισεί την αλήθεια. Όποιος την απαρνείται  έχει διευκολύνσεις, τιμές και πλούτη αλλά δεν έχει αυτοσεβασμό και τον αναπληρώνει με βουλιμία που προάγει την απληστία. Τελικά τον εχθρό συνιστούν οι απαρνητές της αλήθειας όπου και αν λένε ότι ανήκουν.

 Ηλίας Σταμπολιάδης
Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης, 16 Μαΐου 2013
Αναρτήθηκε από στις

Τρίτη 23 Απριλίου 2013

ΜΕΛΕΤΗ Η. ΜΕΛΕΤΟΠΟΥΛΟΥ


ΔΙΑΛΕΞΗ ΤΟΥ ΜΕΛΕΤΗ  Η.  ΜΕΛΕΤΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ
              
    Το βράδυ της 20ής Απριλίου 2013, στο βιβλιοπωλείο Παπασωτηρίου στην Καλαμάτα, ο Μελέτης Η. Μελετόπουλος, εκπαιδευτικός και συγγραφέας του έργου Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΩΝ:ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ (εκδόσεις Παπαζήση, γ΄έκδοση 2008), πραγματοποίησε διάλεξη με θέμα την Δικτατορία των Συνταγματαρχών και απάντησε σε ερωτήσεις του κοινού.
    Ο ομιλητής ανέφερε ότι η ανάλυσή του βασίζεται επιστημονικά στην μεθοδολογία του Νίκου Πουλαντζά και στην διάκριση που ο μεγάλος κοινωνιολόγος έθεσε μεταξύ των φαινομένων του φασισμού και της στρατιωτικής δικτατορίας.
     Ο φασισμός διαθέτει μαζική υποστήριξη, τα στελέχη του προέρχονται από μικροαστικά και πληβειακά κοινωνικά στρώματα, ισχύει δε η αρχή του ενός ανδρός (Führerprinzip).  Αποσκοπεί στην επιβολή ολοκληρωτικού καθεστώτος και ελέγχου της κοινωνικής και πνευματικής ζωής στο σύνολό της. Η καλύτερη ανάλυση του ολοκληρωτισμού, τόσο στην ναζιστική όσο και στην σταλινική του εκδοχή, οφείλεται στην σπουδαία γερμανοεβραία φιλόσοφο, μαθήτρια του Karl Jaspers, την Hannah Arendt.
    Αντιθέτως η στρατιωτική δικτατορία αποτελεί ρήξη του κοινοβουλευτισμού με πολλά στοιχεία συνέχειας, κατά κανόνα δεν υπάρχει λαϊκό κίνημα βάσης, ενώ η διακυβέρνηση εξασφαλίζεται μέσω του εξωτερικού, διά της βίας καταναγκασμού, χωρίς να υπεισέρχεται σε μεθόδους ελέγχου της συνείδησης. Η Δικτατορία της 21ης Απριλίου αποτελεί κλασσικό φαινόμενο της δεύτερης κατηγορίας, ενώ ο νεοναζισμός ανήκει στην πρώτη κατηγορία.
    Στην συνέχεια, ο ομιλητής ανέλυσε τα ιδεολογικά και πολιτικά χαρακτηριστικά του δικτατορικού καθεστώτος και την οικονομική του πολιτική, απάντησε δε σε πλήθος ερωτήσεων του κοινού.
Αναρτήθηκε από στις

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

Ηλίας Σταμπολιάδης


Στρατιωτικός νόμος στο ΜΕΤΡΟ

Ο συνδικαλισμός, έτσι άρρωστος που εφαρμόζεται στην Ελλάδα, είναι αποτέλεσμα του λαϊκισμού της κομματοκρατίας  που τον χρησιμοποίησε για να αναδεικνύει και να διατηρεί τα κυβερνητικά κόμματα στην εξουσία. Δυστυχώς τα κόμματα αυτά καπηλεύονται  την εξουσία  εις βάρος του πολίτη, του έθνους, του κράτους και της χώρας, είτε μόνα τους είτε σε συνασπισμό όπως συμβαίνει τώρα. Καταχράστηκαν και κακοδιαχειρίστηκαν τον πλούτο της χώρας την οποία έχουν καταχρεώσει, καταστρατήγησαν το Σύνταγμα , διέφθειραν  το λαό και   παραποίησαν την εντολή του με καλπονοθευτικούς νόμους.

Αυτοί οι άνομοι έρχονται τώρα, ενδιαφερόμενοι τάχα για το κοινωνικό συμφέρον, να εφαρμόσουν νόμους στρατιωτικής βίας για να εξουδετερώσουν αυτό που οι ίδιοι δημιούργησαν. Δυστυχώς,  υπό τις παρούσες συνθήκες, η παράνομη πράξη των συνδικαλιστών έρχεται να εκφράσει το λαϊκό αίσθημα όχι τόσο διότι ο λαός πιστεύει στο δίκαιο των συνδικαλιστών από τους οποίους άλλωστε  έχει ταλαιπωρηθεί και αδικηθεί και στο παρελθόν αλλά διότι αποτελεί το μικρότερο κακό έναντι του επιτελούμενου κακουργήματος εκ μέρους της εξουσίας σε βαθμό μάλιστα προδοσίας.
Η αγανάκτηση του κόσμου έναντι του κράτους δεν σημαίνει αποδοχή των  συνδικαλιστικών τακτικών αλλά είναι κυρίως  ένας έμμεσος τρόπος διαμαρτυρίας καθόσον ό άμεσος θα ήταν να ξεσηκωθεί έναντι στην εθνική προδοσία, όπως επιτάσσει το άρθρο 120 του Συντάγματος. Δυστυχώς ό λαός αυτός είναι παραπλανημένος, ευρίσκεται σε σύγχυση  και είναι ευνουχισμένος ώστε να μην μπορεί να αντιδράσει.

Έχουν ήδη καταλύσει την κοινή αίσθηση περί δικαίου και όσοι το επικαλούνται για να  κρίνουν τους συνδικαλιστές θα έπρεπε πρώτα να το επικαλεσθούν για να κρίνουν τους άρχοντες. Αυτό  αποτελεί τραγωδία  και δεν λύνεται με λογικά και νομικίστικα δήθεν επιχειρήματα  αλλά θέλει αρετή και τόλμη, ή όπως λέει ο Ελύτης,  ‘ … για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ, θέλει νεκρούς χιλιάδες να ‘ναι στους τροχούς,  θέλει κι’ οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους.’.

Ηλίας Σταμπολιάδης
Καθηγητής
Πολυτεχνείο Κρήτης
28/1/2013

Αναρτήθηκε από στις

Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013

Σ. Α. Παϊπέτης -ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ 1947 ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Η παρακάτω έκθεση θα μπορούσε να είχε συνταχθεί από οποιαδήποτε ξένη πρεσβεία στην Αθήνα, σήμερα
ΚΙ ΟΜΩΣ ΣΥΝΤΑΧΘΗΚΕ ΤΟ 1947.

Του Σ. Α. Παϊπέτη, Ομότιμου Καθηγητή του Πανεπιστημίου Πατρών

Αρχές του 1947 η αγγλική κυβέρνηση έχει ανακοινώσει στις ΗΠΑ πως αδυνατούσε πλέον να συνεχίσει τον ρόλο που είχε αναλάβει, δηλαδή τον ρόλο της ενίσχυσης της ελληνικής κυβέρνησης στον αγώνα της κατά της κομμουνιστικής επικράτησης στην Ελλάδα.Ο Αμερικανός πρόεδρος Τρούμαν προκειμένου να έχει ιδία άποψη για την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα στέλνει το πρώτο τρίμηνο του 1947 (στη Wikipedia γράφει ότι εστάλη το 1946.) τον Paul A. Porter ως επικεφαλής της αμερικανικής αποστολής. Στις 14 Φεβρουαρίου 1947, μετά από έναν περίπου μήνα παραμονής στην Ελλάδα ο Paul A. Porter στέλνει επιστολή προς τον υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ W.L. Clayton με τις πρώτες εντυπώσεις του, γράφοντας μεταξύ των άλλων:
«Εδώ δεν υπάρχει κράτος σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα. Αντ' αυτού υπάρχει μία χαλαρή ιεραρχία ατομιστών πολιτικών, μερικοί από τους οποίους είναι χειρότεροι από άλλους, που είναι τόσο απασχολημένοι με τον προσωπικό τους αγώνα για εξουσία, ώστε δεν έχουν τον χρόνο να αναπτύξουν οικονομική πολιτική, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι είχαν την ικανότητα. Σε ολόκληρη τη χώρα, από τη μία άκρη στην άλλη, κυριαρχεί μία γκρίζα ανυπεράσπιστη, βαθιά έλλειψη πίστης για το μέλλον - μία έλλειψη πίστης που οδηγεί σε πλήρη απραξία στο παρόν. Οι άνθρωποι έχουν παραλύσει από την αβεβαιότητα και τον φόβο, οι επιχειρηματίες δεν επενδύουν, οι καταστηματάρχες δεν αποθηκεύουν προμήθειες».
Και συνεχίζει: «Η δημόσια διοίκηση είναι υπερβολικά εκτεταμένη.Οι χαμηλοί μισθοί προσαυξάνονται βάσει ενός εντελώς συγκεχυμένου συστήματος επιδομάτων, χάρη στα οποία μερικοί δημόσιοι υπάλληλοι κερδίζουν μέχρι και τέσσερις φορές περισσότερο από τον βασικό μισθό τους».
Για το ίδιο θέμα αναφέρει: «Ποτέ άλλοτε δεν έχω δει διοικητική δομή που να είναι τόσο απαράδεκτη. Απλούστατα, δεν είναι δυνατόν να βασιστεί κάνεις ότι η δημόσια διοίκηση θα φέρει εις πέρας ακόμη και τις πιο απλές λειτουργίες μίας κυβέρνησης - την είσπραξη των φόρων, την εφαρμογή οικονομικών κανόνων, την επισκευή δρόμων.Συνεπώς η δραστική μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης αποτελεί συνθήκη εκ των ουκ άνευ για την επίτευξη οποιουδήποτε άλλου αποτελέσματος στην Ελλάδα».

Για την εκτελεστική εξουσία: «Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει άλλη πολιτική εκτός από το να εκλιπαρεί για ξένη βοήθεια ώστε να διατηρηθεί στην εξουσία απαριθμώντας θορυβωδώς τις θυσίες της Ελλάδος... στόχος της είναι να χρησιμοποιήσει την ξένη βοήθεια ως μέσο για τη διαιώνιση των προνομιών μίας μικρής κλίκας που αποτελεί την αόρατη εξουσία στην Ελλάδα».
Για τα οικονομικά συμφέροντα: «Τα ναυτιλιακά συμφέροντα βρίσκονται σε ιδιαιτέρα σκανδαλώδη θέση. Σήμερα η ελληνική εμπορική ναυτιλία βρίσκεται σε άνθηση και οι εφοπλιστές καρπώνονται τα κέρδη. Όμως η χρεοκοπημένη ελληνική κυβέρνηση δεν απολαμβάνει κανένα όφελος από όλο αυτό τον πλούτο. Οι αποδοχές των ναυτικών εξακολουθούν να εισρέουν στη χώρα, αλλά τα κέρδη των πλοιοκτητών παραμένουν στην πλειονότητά τους, στο εξωτερικό».
Για τα οικονομικά συμφέροντα: «Τα ναυτιλιακά συμφέροντα βρίσκονται σε ιδιαιτέρα σκανδαλώδη θέση. Σήμερα η ελληνική εμπορική ναυτιλία βρίσκεται σε άνθηση και οι εφοπλιστές καρπώνονται τα κέρδη. Όμως η χρεοκοπημένη ελληνική κυβέρνηση δεν απολαμβάνει κανένα όφελος από όλο αυτό τον πλούτο. Οι αποδοχές των ναυτικών εξακολουθούν να εισρέουν στη χώρα, αλλά τα κέρδη των πλοιοκτητών παραμένουν στην πλειονότητά τους, στο εξωτερικό».
Για την ντόπια νομενκλατούρα: «Η ομάδα πίεσης της καλής κοινωνίας - οι κομψοί κοσμοπολίτες που έχουν την έδρα τους στις Κάννες, στο Σαιν Μόριτς και στην αθηναϊκή πλατεία Κολωνακίου - θα ενεργοποιηθεί. Πολλοί από αυτούς είναι γοητευτικοί άνθρωποι που μιλούν εξαιρετικά αγγλικά και αδημονούν ειλικρινά να παρέχουν κάθε δυνατή βοήθεια στην αμερικανική αποστολή. Εντούτοις θα αποπειραθούν να προσεταιριστούν την αποστολή και να τη μετατρέψουν σε ένα εργαλείο διασφάλισης των προνομιών τους».

Για την αίτηση βοηθείας: «Αίσθησή μου είναι ότι το ελληνικό κράτος έχοντας υποβάλει αίτηση βοήθειας και εποπτείας, έχει θέσει, στο μέτρο αυτό, όρια στην ίδια του την εθνική κυριαρχία».  
 
Αναρτήθηκε από στις

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012

Στάθη Κατσούλα. Στην δημοσιότητα δόθηκε σήμερα λίστα με μεγάλες επιχειρήσεις που απαλλάχτηκαν από το χαράτσι μετά την ευνοϊκή ρύθμιση Βενιζέλου.


ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΟΣΟΥΣ ΠΛΗΡΩΣΑΝ ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟ 

ΧΑΡΑΤΣΙ ΑΚΟΜΑ...
Του Στάθη Κατσούλα.

Στην δημοσιότητα δόθηκε σήμερα λίστα με μεγάλες επιχειρήσεις που απαλλάχτηκαν από το χαράτσι μετά την ευνοϊκή ρύθμιση Βενιζέλου. Η λίστα των απαλλαγέντων δεν δόθηκε από κανέναν Υπουργό και από καμιά κυβέρνηση. Και όπως είναι προφανές την συγκεκριμένη είδηση δεν θα την δείτε σε κανένα ΜΜΕ. Δεν θα ακούσετε τον ΣΚΑΙ να λέει πώς απαλλάχτηκε από το χαράτσι. Δεν θα διαβάσετε στο ΕΘΝΟΣ πώς επίσης απαλλάχτηκε. Ας τα πάρουμε όμως με την σειρά.
Ο τότε Υπουργός Οικονομικών και νυν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ.Βενιζέλος, αυτός που του ξεφεύγουν λίστες μεγαλο-φοροφυγάδων, κυνηγώντας ανελέητα συνταξιούχους, μισθωτούς και άνεργους, τις μέρες που το χαράτσι συζητούνταν στο Συμβούλιο της Επικρατείας, πέρασε νομοθετική ρύθμιση εν κρυπτώ. Με τη ρύθμιση αυτή απάλλασσε κατά ένα μεγάλο μέρος από το χαράτσι μεγαλοιδιοκτήτες ακινήτων. Συγκεκριμένα για κατόχους ακινήτων άνω των 1.000 τ.μ. τους χάριζε το 30%, ενώ για κατόχους ακινήτων άνω των 2.000 τ.μ. τους χάριζε το 60% του χαρατσιού. Φυσικά, ο χρόνος στον οποίο κατέθεσε την νομοθετική ρύθμιση δεν ήταν τυχαίος, ούτε ήταν τυχαίο το ότι την συγκεκριμένη ρύθμιση δεν την περιείχε ο αρχικός νόμος.
Οι αποκαλύψεις έγιναν σήμερα το απόγευμα σε συνέντευξη τύπου από τον πρόεδρο της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ κ. Φωτόπουλο. Έτσι εξηγείται η ζέση με την οποία η Κομαντατούρα της τρικομματικής κυβέρνησης έσπασε την κατάληψη της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ στο κέντρο πληροφοριακών συστημάτων της ΔΕΗ και τα ΜΜΕ άφριζαν εναντίον των συνδικαλιστών. Τα στοιχεία βγήκαν στην δημοσιότητα από τους καταληψίες της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ και φυσικά όχι από την διοίκηση της επιχείρησης ή από το Υπουργείο Οικονομικών. Τα δε ΜΜΕ αφού κατήγγειλαν ως ανήκουστη την κατάληψη την Κυριακή, έδωσαν εντολή στους δημοσιογράφους να αποχωρήσουν κατά την διάρκεια της σημερινής συνέντευξης τύπου.
Ενδεικτικά παρατίθενται παρακάτω κάποια στοιχεία:
  1. Το Athens Mall (Lamda Olympia Village) γλύτωσε 714.853 ? το 2011 και 714.853 ? το 2012. Συνολικά θα πληρώσει 1.429.706 ? λιγότερα απ' ότι πρέπει.
  2. Το Kifissos Mall (River West) γλύτωσε 405.666 ? το 2011 και 405.666 ? το 2012. Συνολικά θα πληρώσει 811.332 ?λιγότερα απ' ότι πρέπει.
  3. Η Lamda Estate Development Μαρούσι, γλύτωσε 81.062 ? το 2011 και 81.062 ? το 2012. Συνολικά θα πληρώσει 162.124 ? απ' ότι πρέπει.
  4. Η ΚΑΡΦΟΥΡ - ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ (Λ. Αθηνών 93 - 97) γλύτωσε 125.693,85 ? το 2011 και 125.693,85 ? το 2012. Συνολικά θα πληρώσει 251.387,70 ? λιγότερα απ' ότι πρέπει.
  5. Το Διαγνωστικό Θεραπευτικό κέντρο ΥΓΕΙΑ ΑΕ γλύτωσε 105.744 ? το 2011 και 105.744 ? το 2012. Συνολικά θα πληρώσει 211.488 ? λιγότερα απ' ότι πρέπει.
  6. Η ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΡΑΣ ΑΕ γλύτωσε 149.767,2 ? το 2011 και 149.767,2 ? το 2012. Συνολικά θα πληρώσει 299.534,4 ? λιγότερα απ' ότι πρέπει.
  7. Η MEDIA MARKT γλύτωσε 38.710,8 ? το 2011 και 38.710,8 ? το 2012. Συνολικά θα πληρώσει 77.421,6 ? λιγότερα απ' ότι πρέπει.
  8. Η ΠΡΟΚΤΕΡ & ΓΚΑΜΠΛ ΕΛΛΑΣ ΕΠΕ γλύτωσε 75.575,52 ? το 2011 και 72.426,54 ? το 2012. Συνολικά θα πληρώσει 148.002,06 ? λιγότερα απ' ότι πρέπει.
  9. Η ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ ΑΕ γλύτωσε 36.258,2 ? το 2011 και 36.258,2 ? το 2012. Συνολικά θα πληρώσει 72.516,4 ? λιγότερα απ' ότι πρέπει.
  10. Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος, γλύτωσε 35.272,8 το 2011 και 35.272,8 το 2012. Συνολικά θα πληρώσει 70.545,6 λιγότερα απ' ότι πρέπει.
  11. Ο ΔΟΛ γλύτωσε 79.722 ? το 2011 και 79.722 ? το 2012. Συνολικά θα πληρώσει 159.444 ? λιγότερα απ' ότι πρέπει.
Μόνο από τις παραπάνω 11 περιπτώσεις τα αρπακτικά επί της ουσίας φοροαπλάσσονται αρκετών εκατομμυρίων ευρώ. Την ίδια στιγμή που χιλιάδες Έλληνες αυτοκτονούν για 50 και 100 ευρώ.
Στην δεύτερη ενότητα της συνέντευξης τύπου της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ παρουσιάστηκαν στοιχεία κραυγαλέων παρανομιών από πλευράς επιχειρηματιών, βιομηχάνων, καναλαρχών.
Ο Μπάμπης Βωβός μόλις μπήκε το χαράτσι σε 4 διαφορετικά ακίνητα που διαθέτει (όλα στην οδό Κηφισίας) εκεί που δήλωνε ιδιοκτησία (15.578 + 33.705 + 20.956 + 22.173 = 92.412 τ.μ.) ξαφνικά δήλωσε ιδιοκτησία (9.985 + 19.981 + 9.728 + 12.844 = 52.538 τ.μ.) με αποτέλεσμα να γλυτώσει συνολικά (196.585 + 446.626 + 310.364 + 296.891) 1.250.000 ευρώ.
Το REGENCY καζίνο στην Θέρμη Θεσσαλονίκης ενώ το το 2011 χρεώνεται με βάση τα τετραγωνικά του, το 2012 μηδενίζονται τα τετραγωνικά του με αποτέλεσμα να του επιστρέφεται και ποσό που είχε χρεωθεί το 2011
Ούτε το ΚΑΖΙΝΟ ΠΑΡΝΗΘΑΣ έχει κληθεί το 2012 να πληρώσει το χαράτσι.
Ο τηλεοπτικός σταθμός ΣΚΑΙ δεν πληρώνει χαράτσι.
Τα εκπαιδευτήρια ΚΩΣΤΕΑ ΓΕΙΤΟΝΑ δεν πληρώνουν χαράτσι.
Μετά το δωράκι Βενιζέλου, ο ΔΟΛ και η Ελευθεροτυπία πλήρωσαν μειωμένο χαράτσι ενώ ο δημοσιογραφικός οργανισμός ΠΗΓΑΣΟΣ (βλέπε Μπόμπολας) δεν πλήρωσε καθόλου χαράτσι.
Ούτε τα ΙΚΕΑ, ούτε η ΜΙΣΕΛΕΝ πληρώνουν χαράτσι.
Θυμόμαστε όλοι τις ανεκδιήγητες δηλώσεις του απατεώνα Βενιζέλου για τους "μπατακτσήδες του δεν πληρώνω".
Ποιοι είναι τελικά οι μπατακτσήδες;
Πόσες μίζες άλλαξαν χέρια και προς ποιους ώστε να χαρατσο-απαλλαγούν οι μεγαλοκαρχαρίες της Ελληνικής οικονομίας, την ώρα που η κοινωνία εξοντώνεται;
ΤΙ ΑΛΛΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΨΟΥΜΕ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ ΤΗΣ ΔΕΗ?
ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΧΑΡΑΤΣΙ!!! 
(ΑΛΛΙΩΣ ΤΑ ΘΕΛΕΙ Ο ΚΩΛΟΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΣ ΠΑΨΟΥΜΕ ΝΑ ΓΚΡΙΝΙΑΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΜΑΣ ΦΤΑΙΝΕ!)


Αναρτήθηκε από στις

Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

Γιώργου Κράλογλου- Γιατί "σήκωσε πανιά" και η ΦΑΓΕ


  • Γιατί "σήκωσε πανιά" και η ΦΑΓΕ‏

2:41 μμ
 ΗΛΙΑΣ ΣΤΑΜΠΟΛΙΑΔ​ΗΣ
Προς Elias Stamboliadis, TUC
Αγαπητοί φίλοι,

Συμφωνώ με αυτά που λέει ο Γιώργος Κράλογλου.
Εξάλλου έχω ζήσει το παιχνίδι από κοντά όταν η επιχείρηση το Μιχάλη Σκαλιστήρη με μεταλλεία και εργοστάσια στην Εύβοια κοινωνικοποιήθηκε από τον Ανδρέα και το ΠΑΣΟΚ και μετά από λίγο φαλίρισε και έκλεισε ενώ ο πανάκριβος εξοπλισμός της πουλήθηκε για παλιοσίδερα.

Το παιχνίδι άρχισε με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή που για να προλάβει το λαϊκισμό που ανατέλλοντος ΠΑΣΟΚ έβαλε στο Σύνταγμα τη διάταξη που επιτρέπει την κοινωνικοποίηση μίας εταιρείας όταν κριθεί αναγκαίο. Μετά από αυτό έφυγαν όλα τα κεφάλαια των Ελλήνων εφοπλιστών μαζί με τον Ανδρεάδη, την Εμπορική Τράπεζα και τα πράσινα λεωφορεία.

Το δικαίωμα κοινωνικοποίησης το καταχράστηκε το ΠΑΣΟΚ με την συνηγορία της Αριστεράς αν και αυτή δεν αποφάσιζε. Τις αποφάσεις τις έπαιρνε το ΠΑΣΟΚ και βόλεψε όλους αυτούς που ακόμη το ψηφίζουν. Το χειρότερο είναι ότι καλλιέργησε το πνεύμα της πελατειακής σχέσης κράτους-πολίτη που η Δεξιά δεν τόλμησε να το ανατρέψει και πασοκοποιήθηκε η ίδια.

Περιμένουμε τώρα από αυτά τα λαμόγια (ΝΔ ΠΑΣΟΚ ΔΗΜΑΡ) να μας σώσουν και τους αναγνωρίζουμε το δικαίωμα να είναι στην εξουσία, που την κατέλαβαν με εξόφθαλμη παραβίαση των αρχών της Δημοκρατίας και παραχάραξη της λαϊκής ετυμηγορίας δίδοντας ένα "δωράκι" 50 βουλευτών στον Σαμαρά, υπό την ανοχή του προέδρου της Δημοκρατίας. Μετά σου λένε ότι εδώ γεννήθηκε η Δημοκρατία.

Σας προκαλώ να διαβάσετε το προσχέδιο του προϋπολογισμού του 2013 για να αποκαλύψετε μόνοι σας τα ψέματα που έχουν πει και συνεχίζουν να λένε καθώς και τα αδιέξοδα που έχουν φέρει τους Έλληνες μέχρι το 2057, όσοι ζούνε μέχρι τότε υπό τις προβλεπόμενες συνθήκες.

Το είπαν και οι υπάρχοντες ακόμη Έλληνες επιχειρηματίες, στην κα Μέρκελ όταν ανέφερε ότι η Ελλάδα έχει κάνει βήματα μπροστά όπως  είναι η μείωση του κόστους εργασίας,  είπαν δηλαδή ότι το πρόβλημα δεν είναι οι μισθοί των εργαζομένων αλλά η ίδια η δομή του κράτους που οι άρχοντες το λυμαίνονται εις βάρος κάθε δημιουργικής πρωτοβουλίας. Όλοι αυτοί που αντί για τα υπουργία έπρεπε να είναι στον Κορυδαλλό.

Τα στοιχεία του προϋπολογισμού μαρτυρούν την απάτη των PSI, ότι δήθεν το χρέος θα μειώνετο κατά  105 δις και αντί αυτού θα υποστούμε τόσες θυσίες για να πάρουμε δάνειο 31,5 δις για ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών που λένε ότι θα αναζωγονοποιήση την αγορά. Η σωστή έκφραση είναι ότι ο λαός θα πληρώσει τις ζημιές που έκαναν οι τράπεζες τζογάροντας σε ξένες αγορές και ούτε δραχμή δεν θα πάει στους Έλληνες επιχειρηματίες. Τι χειρότερη αδικία για αυτόν το λαό; Για το ίδιο θέμα οι Ιρλανδοί έκαναν δημοψήφισμα και αρνήθηκαν τα μνημόνια ενώ σε εμάς μία χούφτα ανθρώπων καθόρισαν την τύχη γενεών του λαού που με μεγάλη έκπληξη όλων των παρατηρητών  παραμένει αμήχανος και αναποφάσιστος όντας σε σύγχυση που δημιουργούν οι κυβερνώντες και τα ΜΜΕ.


Ηλίας Σταμπολιάδης
Καθηγητής
Πολυτεχνείο Κρήτης


Γιατί "σήκωσε πανιά" και η ΦΑΓΕ

Του Γιώργου Κράλογλου
Όταν ο κυρ-Θανάσης ο γαλατάς, της οδού Πατησίων, εμπιστεύονταν τα σχέδια των παιδιών του, Κυριάκου και Γιάννη Φιλίππου, να φτιάξουν βιομηχανικό συγκρότημα για γάλα και γιαούρτια ούτε που πέρναγε από το μυαλό του ότι κάποια στιγμή η έδρα του ομίλου της οικογένειας Φιλίππου θα μεταφερόταν (αναγκαστικά) στο Λουξεμβούργο.

Όταν ο Μποδοσάκης έστηνε βιομηχανίες υλικών αμύνης ακόμη και με πολιτική παράκληση και υπόδειξη να βοηθήσει την Ελλάδα στους πολέμους της. Ο Νιάρχος έχτιζε το μεγαλύτερο ναυπηγείο των Μεσογείων. Και οι Γάλλοι μετέφεραν την παραγωγή αλουμινίου τους, της Ευρώπης, στην Ελλάδα δεν είχε κανείς τους ιδέα για τον «σοσιαλισμό του χαβαλέ» που θα ακολουθούσε.

Όταν ο καθηγητής Στρατής Ανδρεάδης έχτιζε τον όμιλο της Εμπορικής, τα πράσινα λεωφορεία του Πειραιά, τα Λιπάσματα της Καρβάλης και σχεδίαζε Διυλιστήρια στην Πάχη Μεγάρων και τον σημερινό Προαστιακό σε συνδυασμό με Μετρό, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα τον διέλυαν (κυριολεκτικά) οι κομματικές εκτιμήσεις για το πολιτικό κόστος και κάποια συγκεκριμένα πολιτικά παρασκήνια.

Όταν ο πατέρας των Αγγελόπουλων έφερνε στην Αθήνα, από τον Βλαχόραπτη Αρκαδίας, τα τέσσερα παιδιά του τον Δημητρό, τον Παναγιώτη, τον Άγγελο και τον Γιάννη, για να φτιάξει μαγαζί με πρόκες στην οδό Αθηνάς, με τους δυο πρώτους και να κάνει καθηγητή τον τρίτο και δικηγόρο τον τέταρτο επίσης δεν μπορούσε να φανταστεί το μίσος που θα προκαλούσε η ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ και ότι θα οδηγούσε στην δολοφονία του Δημητρού επειδή έτσι έκρινε η 17 Νοέμβρη που ήταν τότε μέρος της κοινωνίας μας...

Όταν ο Γεώργιος Δράκος της ΙΖΟΛΑ (που ξεκίνησε από γκαζιεράδικο της Πειραιώς) απαντούσε στον Κωνσταντίνο Καραμανλή που τον «μάλωνε» γιατί δεν του άρεσαν οι Έλληνες βιομήχανοι «Κύριε πρόεδρε δεν είμαστε πολλοί, είμαστε περίπου 200. Βάλτε μας σε μια βάρκα και πνίξτε μας. Αλλά για όνομα του Θεού κρατήστε την βιομηχανία του τόπου γιατί δουλεύουν εκατοντάδες χιλιάδες» επίσης δεν φανταζόταν ότι θα έφτανε η ώρα να κρατήσουμε μόνο τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και να πετάξουμε στην θάλασσα την ελληνική βιομηχανία...

Όταν η Shell το 1930 έστηνε τις πρώτες τρόμπες βενζίνας για τα αυτοκίνητα στην Αθήνα και την ακολουθούσαν η BP, η ΜOBIL, η TOTAL, η ΕSSO και οι υπόλοιπες πολυεθνικές θα γέλαγαν μόνο με την ιδέα ότι κάποτε θα έφευγαν κυνηγημένες από την Ελλάδα για το χατίρι των λαθρεμπόρων και των κομματικών συμφερόντων ακόμη και των (λεγομένων) φιλελεύθερων κυβερνήσεων.

Έτσι ένοιωσαν, όπως εκ των υστέρων ομολόγησαν, και η Pirelli, και η Nissan και η Good Year, και η Petrogaz και μια σειρά ενεργειακές και χημικές πολυεθνικές μετά τον κάθε μορφής διωγμό τους...

Οι μόνοι που δεν ένοιωσαν και δεν νοιώθουν έκπληξη αλλά αντίθετα σχολιάζουν δυσμενώς όσους «ανοίγουν πανιά» και χάνονται από την Ελλάδα είναι οι Έλληνες πολιτικοί όλων των παρατάξεων.
Και μαζί με αυτούς όλοι οι επαγγελματίες «αριστεροί επαναστάτες» που, πρέπει να δείχνουν, ότι παθαίνουν αλλεργία σε οτιδήποτε λέγεται ιδιωτικός τομέας και ιδιωτική πρωτοβουλία.
Είναι οι ίδιοι «λόγιοι αριστεροί» που κατεβάζουν από το ράφι τις κονσέρβες –συνθήματα «...για την ελληνική ολιγαρχία που φτιάχτηκε με τα λεφτά του σχεδίου Μάρσαλ και έβγαλε τα λεφτά της στην Ελβετία πίνοντας το αίμα του ελληνικού λαού...».
Είναι αυτοί που προσκυνούν και λιποθυμάνε από ενθουσιασμό όταν ιδρύονται τα κρατικά τεμπελχανεία με την μορφή Οργανισμών και ΔΕΚΟ όπου εκεί μπορούν να δουλέψουν χωρίς αφεντικό και να κλέβουν ανενόχλητοι. Γιατί οι έξω κλέφτες του δημόσιου χρήματος έχουν μόνιμη «ομερτά» με τους εντός του δημοσίου κλέφτες...

Έχετε σκεφτεί τι «δεκεμβριανά» θα ζούσαμε αν, ας πούμε, ο πρωθυπουργός έπαιρνε τον κ. Φιλίππου, τον κ. Μυτηλιναίο, τον κ. Στασινόπουλο, τον κ. Κανελλόπουλο, τον κ. Παπαλεξόπουλο και άλλους βιομήχανους και (όπως έκανε η κ. Μέρκελ) τους πήγαινε στην Γερμανία και στην Γαλλία για δουλειές;

Θα έπεφτε η Ακρόπολη και θα καιγότανε η Βουλή.

Ευτυχώς που ουδέποτε Έλληνας πρωθυπουργός σκέφτηκε... να κάνει τέτοιο «ατόπημα».

Ευτυχώς που όλοι τους παραμένουν πιστοί στη γραμμή «Εμείς είμαστε με το κράτος και με τους κρατικούς υπαλλήλους».

Τώρα αν αυτά τα κάνει η Μέρκελ στους δικούς της επιχειρηματίες είναι γιατί θέλουν να ξεπουλήσουν την Ελλάδα... Αν τα κάνει ο κ. Ερντογάν με τους Τούρκους επιχειρηματίες είναι γιατί οι Τούρκοι είναι απολίτιστοι... Αν τα κάνουν οι Αμερικανοί είναι γιατί έτσι συνηθίζουν οι φονιάδες των λαών...

Εμείς όμως στο ύψος μας.

Να κλείσουμε και αυτά τα εργοστάσια που μας έμειναν. Και τι θα γίνουν οι εργαζόμενοι;
Είναι δουλειά της ελληνικής σοβιετίας να τους απασχολήσει. Ποιος επιχειρηματίας λοιπόν μπορεί να αντέξει, πριν από όλα, αυτό το κλίμα.

Ποιος μπορεί να αντέξει αυτήν την κατακραυγή σε ό,τι λέγεται ιδιωτική επιχείρηση. Ας αλλάξει λοιπόν, πριν απ όλα, το κλίμα.

Και αν αλλάξει (πράγμα απίθανο) τότε ας ψάξουμε για αντικίνητρα, φορολογικές αδικίες, υψηλό κόστος παραγωγής και υποβαθμισμένη ανταγωνιστικότητα.

Πρώτα απ΄ όλα όμως ας ξεκαθαρίσουμε αν θέλουμε ιδιώτες επενδυτές στην χώρα.
george.kraloglou<στο>capital[dot]gr

Πηγή:www.capital.gr

Αναρτήθηκε από στις
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)